با وجود سابقه درخشان علمي و فرهنگي تشكيل گروه‌هاي متعدد از قرون گذشته سابقه داشته‌است اما فعاليت اغلب آنها مقطعي بوده و بعد از مدتي به طور كامل و يا حداقل قسمت اعظم فعاليت آنها تعطيل گرديده است.
كدخداها (دهبان) ، خانه هاي انصاف و انجمن ده
قبل از دهه ۵۰ شمسي در قرن اخير روستاها با انتخاب دهبان يا كدخدا اداره مي شدند و اين انتخاب در يك مجلس فرمايشي با حضور نماينده بخشداري، ژاندارمري و برخي اهالي، به روستاييان معرفي مي گرديد، در اين انتخاب فعاليت خبرچين ها بي تاثير نبوده‌است و بعد از تعيين كدخدا از او بايد فرمانبرداري مي شد و به نوعي با دريافت يك حقوق سالانه از تك تك مردم، به گونه‌اي حاكم روستا مي گرديد. امابعد از ۱۳۵۰ و با بيداري عمومي حكومت متوجه اين سيستم غلط گرديد كه اداره روستا با اين شيوه تشكيلات ارباب رعيتي را همچون دوران قاجار قوت مي بخشد لذا خانه هاي انصاف را براي كنترل كدخدا تاسيس نمود، البته انتخاب افراد خانه هاي انصاف نيز از روش ياد شده بوده است.اسناد ، مدارك و مكاتبات مربوط به خانه هاي انصاف به خوبي روش اداره و نادرست آنها در روستا را نشان مي دهد.
اما اين پايان كار نبود و طي سالهاي ۵۷- ۵۴ انجمن ده جاي خانه انصاف را گرفت ولي روش همان روش بود.
